Dziś spacer po moim fyrtlu. Dawno, dawno temu były tu dwie wsie: Wierzbice Górne i Wierzbice Dolne. W 1488 kupił je Jakub Wilda. I już wiadomo skąd nazwa tej dzielnicy. Wilda była bogatą wsią, stał tu dwór, folwark, słodownia i karczma. 1 kwietnia 1900 r. władze pruskie dołączyły tę wieś do Poznania.
Spacer zaczniemy od najstarszego budynku Wildy, na rogu ul. Niedziałkowskiego i Górna Wilda. Był to mały szpitalik dla chorych na dżumę zwany Leprozorium św. Łazarza. Pierwotny budynek był z XV w, obecny murowany pochodzi z XVII w. W Poznaniu w latach 1501-1525 wybuchło aż 17 epidemii dżumy, podczas gdy na Mazowszu trzy. Dawniej obok znajdował się kościółek św. Łazarza.
Za budynkiem idąc pod górę rozciąga się park Drwęskich, nazwany na cześć pierwszego prezydenta Poznania po odzyskaniu niepodległości, Jarogniewa Drwęskiego i jego żony. Kiedyś był tu cmentarz
ewangelicki. Z parku jest widok na 2 najwyższe wieżowce Poznania. Dalej zimą na małym stoku można zjeżdżać na sankach. Od strony ulicy Wierzbięcice stoi Pomnik Powstańców Wielkopolskich.
Idąc ulicą Górna Wilda dochodzimy do ulicy Różanej i charakterystycznego domu nr 13 z figurą św. Michała Archanioła. Figura jest umieszczona we wnęce wspartej na kolumnie. Dom zbudowano w 1903 roku.
Niedaleko domu na Różanej znajduje się zabytkowy słup ogłoszeniowy, który powstał 100 lat temu. Zakończony jest różą wiatrów. W Poznaniu zachowało się ich tylko pięć. pozostałe znajdują się w miejscach: Składowa/Towarowa; Głogowska/Bosa; Plac Wolności przy Arkadii; Dąbrowskiego/ Botaniczna.
Skręcając na Wierzbięcice możemy na rogu św. Czesława i Wierzbięcic zobaczyć dom o konstrukcji szachulcowej Ten dom jest jednym z najstarszych na Wildzie. Zbudowano go w 1987 roku a więc jeszcze przed przyłączeniem Wildy do Poznania. Ciekawa jest nadbudówka w kształcie wieży.
Dalej na Wierzbięcicach mamy neon jako pozostałość po kinie Wilda. Było to najnowocześniejsze kino w Poznaniu z balkonem i miejscami dla 760 osób. Działało do 2005 roku. Obecnie mieści się tu sklep Biedronka.
Dochodzimy do kościoła przy Rynku Wildeckim i możemy obejrzeć zabytkowy zegar na wieży kościoła. Ma on największy zegarowy mechanizm w Poznaniu i oprócz jednej, wszystkie oryginalne części. Kościół ten był przed wojną ewangelicki. A na początku XX w. w tym miejscu stał wiatrak.
Naprzeciwko kościoła na trójkątnym skwerku jest fontanna „ chłopiec pod drzewem” otoczona ławeczkami.
A za nią jedna z najładniejszych kamienic „pod koroną”. Na ścianie kamienicy jest wmurowana korona. Właściciel tej kamienicy był aptekarzem. Na dole działa jeszcze jedna z najstarszych aptek w Poznaniu.
Przechodząc przez Rynek Wildecki dojdziemy do budynku starej publicznej łaźni miejskiej o neobarokowej formie. Ciekawy jest jej drewniany ganek wsparty na pięciu kolumnach.
Wracając na ulicę Górna Wilda, na rogu z ul. Sikorskiego zobaczymy dom, który wyróżnia się konstrukcją opartą na murze pruskim. Na budynku jest tabliczka upamiętniająca Romana Wilhelmiego. Aktor urodził się w budynku przy ul. Strumykowej 11 obecnie Sikorskiego. Obok budynku jest kapliczka z figurą Serca Jezusowego. Wcześniej była tu figura św. Wawrzyńca.
Idąc dalej już ulicą 28 czerwca, po lewej stronie dojdziemy do zabytkowych budynków szpitala ortopedycznego. Wcześniej była tu szkoła sióstr Sercanek. Polityka pruska zmusiła siostry do emigracji i musiały je sprzedać. Powstał wtedy Dom Pomocy dla starszych i samotnych. Od 1920 roku jest tu szpital.
Skręcając w lewo dojdziemy do kościoła Zmartwychwstańców. Zbudowano go w 1926 roku jako wotum poznaniaków za odzyskanie niepodległości. W kościele uwagę zwraca drewniana ambona z rzeźbami 4 ewangelistów. Kościół stoi na wzniesieniu, co dodaje mu majestatu a obok jest wolnostojąca dzwonnica zbudowana w 1937 r. zdobią ją 4 figury świętych: Stanisława, Kazimierza, Jana Kantego i Andrzeja Boboli.
Schodząc ulicą Chłapowskiego w kierunku parku i idąc w lewo do ulicy Krzyżowej zobaczymy kapliczkę, która znajduje się w okolicy miejsca gdzie niegdyś była szubienica. U wylotu ul. Krzyżowej postawiono natomiast krzyż w miejscu, gdzie skazani modlili się przed egzekucją. Naprzeciwko kapliczki budynek dawnej elektrowni gminnej z 1895 roku.
W parku Jana Pawła II przy ulicy ojca Żelazka widać duży biały krzyż, upamiętniający mszę odprawioną przez JPII 20 czerwca 1983 roku. Na mszę przyszło wtedy prawie milion osób.
W parku też zobaczymy pomnik Pyry, który waży 5 ton i został przywieziony ze Stęszewa we wrześniu 2007 roku, w ramach Dni Pyrlandii. Na kamieniu napis "poznańska pyra". Droga Dębińska za parkiem powstała w 1920 roku z inicjatywy Ludwiki Księżnej Radziwiłłowej, która miała na Dębinie Pałacyk Myśliwski.
Schodząc ul. Jordana na przeciwko giełdy kwiatowej dojdziemy nad Wartę. Znajduje się tam budynek łazienek rzecznych. W budynku były szatnie, stacja pogotowia ratunkowego i restauracja. Rzeka podpływała aż pod budynek z którego nad wodę schodziło się pomostami, Dalej nad Wartą dojdziemy do mostu Królowej Jadwigi.
W czasie spaceru możemy pooglądać piękne wildeckie kamienice, większość z nich ma balkony z pięknymi kutymi balustradami. Można się pobawić w odnalezienie ich na Wildzie.
W bocznych uliczkach możemy jeszcze zobaczyć nie naruszone ogródki przed kamienicami, ogrodzone pięknymi kutymi płotkami.
Na ścianach niektórych kamienic są wiersze.
Albo murale.
W zeszłym roku na większości ulic na Wildzie pojawiły się piękne pasy zieleni po jednej stronie ulicy. Większość to kwitnące róże i inne kwitnące krzewy czy trawy. Dosadzone też brakujące drzewa w szpalerach.
Kawałek oryginalnych "kocich łbów" na końcu ul. Sikorskiego
Mapka spaceru po Wildzie.
To główny szlak mojego
turystycznego bloga, znajdziecie tu ciekawe wycieczki z odrobiną historii
Wielkopolski, poznacie największe
atrakcje turystyczne w Poznaniu i okolicy, propozycje – co robić w weekend w
Poznaniu, szlaki rowerowe i piesze w Wielkopolsce, cuda natury i spacery po
mieście. Opisuję co ciekawego można zobaczyć podczas krótkich spacerów i
długich wycieczek śladami znanych osób z historii.
