Dziś będzie
śnieżyca w roli głównej, bo nareszcie zakwitła !!! Jadąc z Poznania przez Owińska, dalej przez Mściszewo dojedziemy do Starczanowa. Jest to ok. 25 km. W Starczanowie zostawiamy samochód na parkingu i drogą przez las, spacerkiem idziemy do
Rezerwatu Śnieżycowy Jar. Szlak jest oznaczony na drzewach białą śnieżycą.
Ponieważ rezerwat znajduje się na terenie poligonu Biedrusko, ruch turystyczny jest możliwy
tylko w weekendy. Dziś była przepiękna, słoneczna pogoda, szlakiem szły całe rodziny z dziećmi. Po przyjemnym 2 kilometrowym spacerze, ukazały się białe dywany kwiatów. Niesamowite zjawisko, jak okiem sięgnąć kwitły kwiaty. To
śnieżyca biała, rzadko spotykana poza górami, dlatego dla jej ochrony utworzono tutaj
rezerwat florystyczny. Śnieżyca rozrosła się na obszarze 9 ha, jest ona pod całkowitą ochroną. Przypuszcza się, że została tu posadzona, bo to nie jest jej naturalne środowisko.
Wracając do Poznania w
Bolechowie i Owińskach możemy obejrzeć dwa pałace rodziny
von Treskow. Obydwa zaniedbane. W 1873 majątek w Bolechowie zakupił polski szlachcic
Zygmunt Szułdrzyński. Po Zygmuncie, majątek przejął jego najstarszy syn,
Tadeusz, który zasłynął z organizacji na terenie swoich posiadłości
pierwszych w kraju wystaw maszyn rolniczych. Dalej w
Owińskach zobaczymy drugi pałac rodziny von Treskow. Również mocno zaniedbany, ale widok pałacu wokół drzew nad stawem z urokliwymi mostkami jest malowniczy. Przepiękne bramy tego kompleksu są otwarte i można podejść pod pałac.
Von Treskowowie mieszkali w Polsce do 1945 i byli jednymi z największych posiadaczy ziemskich w okolicach Poznania. Początki ich wielkopolskiego bogactwa datują się na koniec XVIII w. kiedy to w 1797 rząd pruski, po kasacie majątku cysterskiego w Owińskach sprzedał te dobra świeżo nobilitowanemu bogatemu handlarzowi,
Zygmuntowi Otto von Treskow. Dostarczał on mundury i konie dla wojska. Pochodził z nieprawego łoża, jego matka była tkaczką. Istnieją dwie linie rodziny, które z prawnego punktu widzenia są odrębne. Starsza linia, dla odróżnienia od linii Zygmunta, dodała do swego nazwiska „c”(Tresckow).
W różnych okresach do von Treskowów oprócz Bolechowa i Owińsk należały m.in. Chludowo i Biedrusko (szlak 15 ), Strykowo oraz Węgorzewo, gdzie są pochowani. Jest
legenda dotycząca Zygmunta von Treskowa. Mówi ona, że pewnego dnia, szlachcic jadąc na ćwiczenia wojskowe do Obornik zarządził postój w Ocieszynie.
Zakochał się tam w córce lokalnego owczarza - Józefinie Koperskiej. Wieś należała do hrabiego Skrzydlewskiego, z którym von Treskow dogadał się, co do uwolnienia dziewczyny z poddaństwa pańszczyźnianego a sam nadał jej szlachectwo i pojął za żonę. Legenda opiera się
na faktach, jak można przeczytać w księdze ślubów z Owińsk, Otto Siegismund von Treskow ożenił się 17.10.1836 w kościele parafialnym w Owińskach z
Józefą Koperską, prostą dziewczyną z jednej z okolicznych wsi.
Pod drugiej stronie drogi znajduje się dawny
cysterski klasztor. Wybudowano go prawdopodobnie ok. 1250 z fundacji księcia wielkopolskiego
Przemysła I. Klasztor na początku był w stylu romańskim. Obecnie znajduje się tu szkoła i ośrodek dla niewidomych dzieci. A obok jest kościół parafialny św. Jana Chrzciciela. Przy ośrodku znajduje się rzecz niezwykła -
jedyny w Europie park orientacji przestrzennej zwany też
ogrodem zmysłów. Warto tu latem przyjechać z dziećmi. Karol 6-letni wnuczek mojej koleżanki Uli, który był z nami na wycieczce, był tym miejscem zachwycony.
Różne podłoża, nawierzchnie i szerokości ścieżek czy symulacje dźwięków ruchu drogowego pozwalają osobom niewidomym nauczyć się bezpiecznie poruszać w przestrzeni. A specjalne przyrządy, np. system ziemnych dzwonów rurowych oraz sprzęty rekreacyjne, rozwijają sprawność fizyczną. Ale najważniejsze jest to, że tak naprawdę w parku cudnie bawią się wszystkie dzieci. Bo poza różnymi
oryginalnymi urządzeniami pobudzającymi zmysł dotyku lub słuchu w parku są też ponadczasowe huśtawki, trampoliny czy pajęczyny. Od wiosny do jesieni z parku można korzystać codziennie w godz. 9-15.
Nieco dalej w kierunku Poznania znajduje się
kościół pod wezwaniem św. Mikołaja. Wejście do środka nie jest możliwe, ale otoczenie kościółka i malutki cmentarzyk otoczony bardzo starym murem warto zobaczyć.
Od kościoła w dół nad Wartę, ścieżka prowadzi do okazałego
wiekowego dębu o obwodzie ponad 770 cm.
Według legendy drzewo kazał posadzić król
Władysław Jagiełło na pamiątkę nawrócenia Litwy i pobicia Krzyżaków pod Grunwaldem . Obecnie dąb liczy sobie ponad 600 lat. Podziwiał go cesarz
Napoleon w 1806, gdy przejeżdżał przez Owińska. Ten fakt zanotował
Dezydery Chłapowski w swoich notatkach. Warto go zobaczyć, na "żywo" dąb ten robi imponujące wrażenie, zdjęcie nie oddaje jego potęgi i majestatu. Jest to
drugi w Wielkopolsce dąb pod względem obwodu. Ustępuje tylko dębowi "Rus" z Rogalina, pozostałe dwa w Rogalinie są chudsze.
Już prawie przed Poznaniem, skręcimy 3 km do wsi
Kicin. Tam
na niewielkim wzniesieniu znajduje się
drewniany kościół. Powstał on na miejscu wcześniejszego kościoła, pochodzącego prawdopodobnie z XIII w. Z Kicinem związana jest osoba
Jana Kochanowskiego, który w latach 1564-1574 zajmował formalnie stanowisko
proboszcza tutejszej parafii. Jednak funkcje duszpasterskie jak i administracyjne pełnił on wyłącznie
za pośrednictwem swoich wikariuszy, ponieważ
nie miał święceń. W tamtych czasach posiadanie parafii przez świeckich było dość powszechne.
Kochanowski posiadał parafię poznańską z 6 wsiami i parafię w Zwoleniu.
Osobiście nigdy nie był ani w Poznaniu, ani w Kicinie. Kiedy zrezygnował z probostwa, ożenił się z Dorotą i osiadł w Czarnolesie. Z 6 córek zmarły dwie - Urszula i Hanna a syna Jana nigdy nie zobaczył, bo urodził się po jego śmierci. Co roku w Kicinie w niedzielę palmową, odbywają się Misteria Męki Pańskiej.
Mapka wycieczki: Poznań-Starczanowo-Bolechowo-Owińska-Kicin-Poznań ok. 70 km
