To teraz ich poszukajmy.
W sali na parterze zwiedzający mogą sobie zrobić fotkę z poznańskimi koziołkami z 1913, które do 1992 r. trykały się na ratuszowej wieży, a po wymianie na nowe, znalazły miejsce w muzealnej ekspozycji. Pierwsze koziołki wraz z zegarem zainstalowano ok. 1551, jednak sto lat później zniszczył je piorun. Na wieżę powróciły dopiero w 1913 roku. Za koziołkami laski cechowe starszych cechu i drewniane skrzynie podróżne.
W tym pomieszczeniu znajdują się najstarsze zbiory, naczynia, dzbany, lady cechowe, stare kafle i in.
A wśród nich nasza poszukiwana - szklanica cechu szewców z 1651 roku z wyobrażeniem majstra i czeladników pracujących przy warsztacie i toastowym napisem "Kto z tej śklenicy pić będzie rad, daj Boże żeby robił buty do sta lat".
Na piętrze - Wielka Sień - ZACHWYCA! Sala Odrodzenia nakryta jest sklepieniem z 1555 roku w kształcie rozpiętych żagli. Ze względu na niezwykłe walory artystyczne renesansowego sklepienia, ekspozycja sali jest oszczędna, znajduje się jedynie globus z mapą ziemi z 1688 roku oraz popiersia cesarzy i znanych postaci świata antycznego nawiązujących do humanistycznych treści sklepienia.
Dalej jest Izba Królewska nazwa pochodzi od znajdującej się tu galerii portretów królewskich. Dawniej odbywały się tu posiedzenia Rady. W dwudziestoleciu międzywojennym znajdował się tu gabinet Prezydenta Miasta. Na ścianach wiszą portrety Królów Polski. Jest renesansowy kominek przeniesiony z pobliskiej Wagi Miejskiej w 1890 roku. W tym pomieszczeniu przedstawiono Złoty Wiek Poznania - XVI wieczny rozwój miasta.
Pomiędzy innymi zegarami, jest nasz poszukiwany - zegar stołowy z 1575 roku, wykonany przez poznańskiego zegarmistrza Jana Stalla na zlecenie ówczesnych władz miejskich. Najstarszy tego typu zegar w Polsce.
Cennym eksponatem jest książka Józefa Strusia „o tętnie krwi”. Struś był nadwornym lekarzem Zygmunta Starego i Zygmunta Augusta, burmistrz Poznania, naukowiec wsławiony badaniami tętna. Posłował z Andrzejem Górką na dworze Tureckim, gdzie również praktykował, lecząc sułtana Sulejmana I Wspaniałego. Mówią, że to nasz pierwszy „ wykrywacz kłamstw” – bowiem Struś wykrywał prawdę, mierząc zmiany w tętnie.
Oryginał kata bez miecza – pierwszy pomnik w Poznaniu, ciekawe, że akurat takiej osoby. Oryginał w znanej nam postaci na pręgierzu powstał po 1535 roku z grzywien płaconych przez zbyt strojnie ubierające się służące. Kopia jest na pręgierzu przed ratuszem.
Trzecią reprezentacyjną salą była Izba Sądowa, reprezentowane są tu obiekty związane z regresem i upadkiem pozycji miasta począwszy od 2 połowy XVII wieku do wieku XVIII. Urzędowała tu ława i wójt odprawiający sądy. Do tej funkcji nawiązują łacińskie inskrypcje na ścianach. Tu możemy zobaczyć kolejne piękne sklepienia.
Wśród eksponatów w tej sali szczególną uwagę zwracają dwa globusy nieba i ziemi powstałe w okresie 1790-1792. Zarówno mapa Ziemi, jak i mapa nieba zostały odbite z 12 płyt w technice miedziorytu. Globus Ziemi posiada dodatkową wartość kronikarską zawierającą przebieg trzech tras dookoła świata (łącznie z datami) kapitana Jamesa Cooka - jednego z najsławniejszych podróżników i odkrywców.
W Sali Sądowej znajduje się również Posąg Poniatowskiego - jedyny w Polsce. Poniatowski nigdy nie był w Poznaniu. a pomnik miał upamiętniać króla oraz Konstytucję 3 Maja uchwaloną przy jego udziale. Popularność władcy w Poznaniu wiąże się z pracami powołanej przez niego Komisji Dobrego Porządku. Z jej działaniami łączone jest zakończenie ponad stuletniej zapaści miasta .
Na drugim piętrze tzw. Sala Południowa. W XVII w. była tu zbrojownia w XIX w. pokoje biurowe. Przedstawiono w niej dzieje Poznania do 1914 roku. Na środku stoi makieta synagogi sprzed przebudowy na pływalnię. Na ścianach portrety bohaterów tej epoki - E.Raczyńskiego, T.Działyńskiego, K.Marcinkowskiego, ks. P.Wawrzyniaka i in. Ciekawe jest też wielkie płótno "Rynek poznański z 1838 roku"
Drugą salą na tym samym piętrze jest Sala Wielka – przedstawiono tu okres międzywojenny, kiedyś było to miejsce posiedzeń magistratu a także biblioteka Rady. Figury apostołów z 1911-1913 podczas II wojny wywiezione zostały do Rogalina i przeleżały tam 60 lat. Było ich 12 ale jeden zaginął. Nie są podpisani, można ich rozpoznać po atrybutach. Na końcu spisałam atrybuty apostołów.
Cennym zespołem jest zbiór aparatów i sprzętu fotograficznego oraz zespół liczący kilka tysięcy negatywów poznańskiego fotografa Jerzego Unierzyskiego pokazujący Poznań w 2. połowie XX wieku.
Inne ciekawe rzeczy to: relikwiarz na głowę św. Wojciecha.
Nożyczki do knotów do świec.
Maszyna bezklawiszowa do pisania.
Ręczna maszyna do szycia.
Dyscyplina - służąca do dyscyplinowania uczniów w cechu.
Zamek do skrzyni i klucz.
Godziny otwarcia - wt-czw 9-15.00/pt 12-21.00/sob i nd 11-18.00
Bilety - 12 zł normalne/7 zł ulgowe/1 zł uczniowie i studenci do 26 r.ż./ w sobotę wszyscy za darmo
Atrybuty apostołów:
św. Andrzej – ukośny krzyż;
św. Bartłomiej – zdarta skóra, nóż;
św. Jakub Starszy – strój pielgrzymi, kapelusz z muszlą;
św. Jakub Młodszy – proporzec albo kij;
św. Jan – bez brody, kielich z wężem;
św. Juda Tadeusz – maczuga, kamienie;
św. Mateusz – kątownik, topór, halabarda;
św. Piotr – jeden lub dwa klucze;
św. Filip – krzyż św. Antoniego (laska kątowa T);
św. Szymon – piła;
św. Tomasz – kątownik lub włócznia;
św. Maciej (z toporem) wybrany na miejsce Judasza.
To główny szlak mojego
turystycznego bloga, znajdziecie tu ciekawe wycieczki z odrobiną historii
Wielkopolski, poznacie największe
atrakcje turystyczne w Poznaniu i okolicy, propozycje – co robić w weekend w
Poznaniu, szlaki rowerowe i piesze w Wielkopolsce, cuda natury i spacery po
mieście. Opisuję co ciekawego można zobaczyć podczas krótkich spacerów i
długich wycieczek śladami znanych osób z historii.