Fizyczne granice są zauważalne najszybciej, problem jest z tymi psychicznymi. Jak zwykle materia jest delikatna i trzeba wyczuć kiedy twardo postawić granice a kiedy odpuścić. Kiedy dziecko kopie w fotel w tramwaju, lepiej przesiąść się niż wychowywać matkę i dzieciaka. Też nie trzeba łapać wszystkich negatywnych rzeczy lecących w naszą stronę - przelecą.
To jest praca na styku granic dwóch ludzi, cienka linia aby obronić swoje i nie wejść na cudze.
Granica musi być elastyczna, bo każdego dnia mamy inne potrzeby, musi mieć furtkę, abyśmy poczuli bliskość i wpuszczali na swoje podwórko tych, których chcemy. Jeśli zamiast granic będzie mur to będziemy bardzo samotni, a jeśli granic nie będzie w ogóle, to będziemy przytłoczeni.
Szczególnie bliska jest mi wizja "ławeczki" pomiędzy moim a twoim podwórkiem, na którym się spotykamy. Ja nie wchodzę na twoje, ty nie wchodzisz na moje ale mamy wspólne miejsce gdzie jesteśmy razem.
To normalne, że dzieci i nowi znajomi sprawdzają gdzie są granice, aby mogli się swobodnie poruszać w znajomości. Dlatego trzeba im nasze granice pokazywać.
Nie stawiamy granic bo boimy się:
- być posądzeni o egoizm
- odrzucenia
- krytyki
- negatywnych emocji innych osób
Oznaki przekraczania granic
Czujesz dyskomfort, robisz coś wbrew sobie, czujesz się wykorzystywana, czujesz złość - złość informuje nas o intruzach :)
Sposoby naruszania granic
nacisk " nie chcę się wtrącać, ale ..."
stawianie przed faktem dokonanym "Już obiecałam , że pojedziesz..."
nieprzyjmowanie odmowy,
przypisywanie fałszywych intencji " w ogóle nie dbasz o rodziców..."
szantaż emocjonalny " będzie mi przykro..."
uderzanie w czuły punkt " a myślałam, że jesteś wyrozumiała..."
nadopiekuńczość i kontrola " umyję wam okna..."
prezenty wymuszające zobowiązanie
złośliwe żarty i in.
Jak stawiać granice spokojnie.
1. zauważ swój dyskomfort, złość czy niepokój to emocje nas informuję, że coś jest nie tak, Zastanów się "O co chodzi?"
2. powiedz jasno co chciałabyś, zamiast tego czego nie chcesz
" mów spokojnie " zamiast " nie krzycz"
3. nie tłumacz się
Krzyk, płacz, obrażanie się to agresywne sposoby stawiania granic.
Słowo "stawiać" granice bardziej znaczy "pokazać" gdzie one są. Tak naprawdę granice mamy cały czas, zmieniają się one z czasem, wiekiem, doświadczeniem nawet z naszym humorem czy zdrowiem.
Poznając kogoś też poznajesz jego granice i ważne, by je poznawać a nie określać wg swoich granic, bo każdy ma je swoje.
Kiedy naruszasz granice drugiej osoby
-mówisz co powinna zrobić
-martwisz się o nią i dajesz jej dobre rady
-pomagasz bez proszenia
-krytykujesz, obwiniasz, wymuszasz, manipulujesz
- żarty z osoby i sarkazm
